Χριστουγεννιάτικες εικόνες!

7 μέρες για τα Χριστούγεννα!Για την πιο όμορφη γιορτή του κόσμου!Και κάπου εκεί,ανάμεσα στην πολύ δουλειά και στην πολύ κούραση,γέμισα με όμορφες εικόνες και αναμνήσεις το μυαλό και την καρδιά μου!

Λίγες μέρες νωρίτερα,η μικρή μου,είχε πάρει με επιτυχία την μισή κίτρινη ζώνη και ήταν πολύ χαρούμενη!

και φυσικά,εγώ η μάνα,έγινα λίγα μέτρα ψηλότερη!

Λίγες μέρες πριν,είχαμε επιτέλους καταφέρει να στολίσουμε το δέντρο μας κι εμείς!

Το επόμενο πρωί,μια μεγάλη έκπληξη περίμενε την Στέλλα στο γραμματοκιβώτιό μας!Και δεν χρειάζεται να πω την έκπληξή της για το ποιος της έγραψε!

Οι εκπλήξεις όμως δεν σταμάτησαν εδώ!Είχαν και συνέχεια μέσω ενός mail!

το μήνυμα του Άγιου Βασίλη!

Το Σάββατο που μας πέρασε,την πήρα και πήγαμε στον Αστερόκοσμο.Εκεί βγήκε φώτο κάτω από τον Πύργο του Άιφελ που τόσο αγαπάει!

Συναντήσαμε την γυναίκα του Άη Βασίλη!

Είδαμε από κοντά τους μάγους!

και φυσικά την φάτνη!

καθήσαμε στην πολυθρόνα του Άη Βασίλη!

είδαμε τους πολύχρωμους ελέφαντες!

βγήκαμε φωτογραφία με τον Τσάρλυ!

ανεβήκαμε στο καρουζέλ!

περάσαμε από το παγοδρόμιο!

και γίναμε ένα με τα ξωτικά!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να βλέπεις το παιδί σου ενθουσιάσμενο!

Περάσαμε τέλεια!Τώρα ανυπομονώ να έρθουν οι γιορτές για να απολαύσω την αδειούλα μου,παρέα με τον άντρα μου και τις κόρες μας!

Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου,αυτά τα Χριστούγεννα να είναι τέλεια για όλους σας!

Εγώ είμαι ευτυχισμένη!Εσείς;

Happy bithday to me!

 Έχω καιρό να γράψω.Λίγο η δουλειά,λίγο το τρέξιμο της καθημερινότητας.Ευκαιρία λοιπόν σήμερα για ανάρτηση!

 Σήμερα δεν είναι μια τυχαία μέρα.13/11...ξημερώνουν τα γενέθλιά μου.Σαν σήμερα,πριν από 19....καλά...20....μην γελάς...24.....άντε... 37 χρόνια,γεννήθηκα.37 χρόνια!Πότε πέρασαν στα αλήθειά;Σαν χτες θυμάμαι που καθόμουν στο θρανίο και σκαρφιζόμουν πλάκες με τους συμμαθητές μου...Λένε πως ο καθένας είναι όσο αισθάνεται...εγώ λοιπόν,αισθάνομαι 18!

 Η χρονιά που πέρασε δεν ήταν και από τις πιο εύκολες...πέρασε όμως και σήμερα,μπορώ να πω πως είμαι ευτυχισμένη και πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ!

 Υπήρξαν πολλές αλλαγές στη ζωή μου,ευτυχώς όλες προς το καλύτερο!Άλλαξα δουλειά κι εδώ και σχεδόν 5 μήνες,δεν περνάει από το μυαλό μου η σκέψη "ωχ...πώς θα πάω και σήμερα..."Μετά από 18 χρόνια,επιτέλους εργάζομαι κάπου που περνάω καλά και μου αρέσει!

 Έσβησα ανθρώπους από την ζωή μου που αποδείχτηκαν ότι δεν άξιζαν να υπάρχουν σε αυτήν.Κυρίως γιατί είχαν μάθει πως πρέπει να συμφωνείς μαζί τους για να είσαι καλός.Αλλά ξύπνησα!Κάλλιο αργά παρά ποτέ!

 Είδα το ποιοι πραγματικά αξίζουν να είναι εδώ και χαίρομαι που μπορεί να είναι λίγοι,αλλά είναι οι καλύτεροι!

                                             

  Σήμερα,στα 37 μου χρόνια(είδες;λέω την πραγματική μου ηλικία που φαγώθηκες) νοιώθω γεμάτη από ευτυχία!Κι αυτό το χρωστάω στους δικούς μου ανθρώπους,στις δυο υπέροχες κόρες μου,που κάθε μέρα φροντίζουν να μου δίνουν λόγους να χαμογελώ!

 Στον Δημήτρη,που εδώ και 19 χρόνια είναι δίπλα μου και μαζί ξεπερνάμε τις δυσκολίες τις καθημερινότητας!

 Στους φίλους μου,που είναι εδώ χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα!

   

   Μου εύχομαι λοιπόν χρόνια πολλά με υγεία κι ευτυχία κι όλα τα άλλα έρχονται!

Μάρθα,σε ευχαριστούμε που μας εκθέτεις έτσι!χαχαχα(πλάκα κάνω)

Αν και τελευταία,όπως πάντα,ήρθε η ώρα να γίνω κι εγώ ρεζίλι χάρη στο link party της Μάρθας και του Γίναμε Γονείς.Μαρθούλα,κανόνισε να μας ξεφτιλίσεις χειρότερα στο επόμενο πάρτυ σου....χαχαχα

Γκάφα νούμερο 1....τηγανίζω πατάτες,αλλά κάτι περίεργο μυρίζει από το τηγάνι...τελικά να ξέρετε,ότι με ρετσίνα αντί για λάδι,δεν γίνεται το φαγητό...

Γκάφα νούμερο 2...ξεκινάω για την δουλειά και απορώ γιατί στον δρόμο με κοιτάζουν περίεργα...τελικά έφταιγε η πυτζάμα....

Γκάφα νούμερο 3...μιλάω στο κινητό με μια φίλη και συγχρόνως βρίζω γιατί δεν μπορώ να βρω το κινητό μου...

Γκάφα νούμερο 4....έχω φάει όλο το σπίτι να βρω τα κλειδιά μου...μέχρι που ακούω την κόρη μου να φωνάζει "καλά ρε μαμά,τι κάνουν τα κλειδιά σου στο ψυγείο?"...

Γκάφα νούμερο 5...μαζεύω τα ρούχα που στέγνωσαν από έξω και τα βάζω ξανά στο πλυντήριο...ευτυχώς πρόλαβα και δεν το ξαναέβαλα να λειτουργήσει...

Γκάφα νούμερο 6...(πρόσφατη...) ρωτάω πελάτη..."θέλετε σουτιέν?"...σπιράλ ήθελα να πω για βιβλιοδεσία....

Αν συνεχίσω,δεν τελειώνω ούτε του χρόνου....

Είμαι η Βάσω και δεν είμαι καλά,αλλά από ότι βλέπω ούτε κι εσείς!χαχαχα

καλό βράδυ!

Καιρός να γνωριστούμε(ξανά...)

Αν και λίγο καθυστερημένα,ήρθε η σειρά μου να συμμετάσχω στο Link party της Μάρθας από το Γίναμε Γονείς και να συστηθώ!

Με λένε Βάσω Σταύρου,σε ένα μήνα θα κλείσω τα 27....εντάξει...τα 32...καλά καλέ...μην φωνάζετε...τα 37...Μένω στην Θεσσαλονίκη,την πιο όμορφη κατά την γνώμη μου πόλη!

Ενθουσιάζομαι εύκολα και πολλές φορές σπάω τα μούτρα μου όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται...τελευταία όμως το έχω διορθώσει αυτό και είμαι πιο  επιφυλακτική με όλος και με όλα.Την πάτησα αρκετές φορές και το πήρα το μάθημά μου... 

Δεν μου αρέσει η υποκρισία.Θα σου πω στα ίσια αυτό που σκέφτομαι,ακόμα κι αν σε πληγώσω.Το προτιμώ όμως από το να το παίζω δηθεν απλά για να με συμπαθήσεις.Είμαι αληθινή και πολλές φορές κατηγορήθηκα για υποκρισία.Φαίνεται πως η ειλικρίνεια είναι κάτι που θεωρούν από σπάνιο ως απίθανο στις μέρες μας..

 Είμαι πολύ νευρικό άτομο.Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο ελάττωμά μου.Είμαι καλή,αλλά αν μου πατήσεις τον κάλλο,τότε τρέξε να κρυφτείς!Είναι σαν να ξυπνάει το τέρας που κρύβεται μέσα μου κι είναι έτοιμο να γκρεμίσει τα πάντα.Και πολλές φορές,πάνω στα νεύρα μου,λέω και κάνω πράγματα για τα οποία μετανοιώνω μετά.Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το αλλάξω και μάλιστα σύντομα... 

Είμαι πολύ καλή σαν φίλη. Οταν κάποιο άτομο κερδίσει την εμπιστοσύνη μου και την καρδιά μου,εγώ είμαι δίπλα του 24 ώρες το 24ωρο. Ετοιμη να το ακούσω,να του συμπαρασταθώ,να γελάσω μαζί του,ακόμα και να κλάψω αν χρειαστεί.Και μπορεί να έχω πολλούς φίλους με την γενική έννοια του όρου,αλλά οι πραγματικοί φίλοι είναι λίγοι και αυτοί ξέρουν πολύ καλά το πια είμαι και τι είμαι πρόθυμη να κάνω για αυτούς! 

Ακούω όλων των ειδών τη μουσική,με ιδιαίτερη αδυναμία στον Βασίλη.Από μικρή ακούω τα τραγούδια του και έχουν γίνει η συντροφιά μου κάθε μέρα.Και δεν εννοώ τον Καρρά,έτσι?Δεν μπορω να φανταστώ την ζωή μου χωρίς μουσική. 

Κάνω τα πάντα για την οικογένειά μου.Ιδίως για τα παιδιά μου.Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό είναι αυτονόητο.Για κοιτάξτε γύρω σας όσα συμβαίνουν και μετά πείτε μου...η οικογένεια είναι πάνω από όλα για μένα.Αρκεί βέβαια να περνάς καλά μέσα σε αυτήν.Κι ακόμα κι αν έχεις προβλήματα,αν πραγματικά θέλεις,αγωνίζεσαι για αυτήν. 

Εχω δυο μεγάλες αδυναμίες.Τα δύο μικρά μου θαύματα,τα κοριτσάκια μου.Αυτές που μου δίνουν ζωή,δύναμη κι ελπίδα.Και η αγαπή μου για εκείνες μεγαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο.Και όπως αυτές γεμίζουν την ζωή μου με όμορφες στιγμές,έτσι κι εγώ είμαι δίπλα τους για να τις προστατεύω,αλλά κυρίως να τις αγαπώ!

 Είμαι πολύ πιστή.Σε όλους τους τομείς.Οικογένεια και φίλους.Μισώ την απιστία και την προδοσία.Αν αισθανθώ ότι δεν νοιώθω καλά με το άτομο που έχω απέναντί μου,πρώτα θα φύγω και ύστερα θα αρχίσω καινούρια σελίδα.Και έχω την απαίτηση να κάνει κι ο άλλος το ίδιο! 

Δούλευα για σχεδόν 18 χρόνια πωλήτρια.Αλλά φέτος έκανα την ανατροπή!Αλλαξα κλάδο εργασίας και μέχρι στιγμής είμαι πολύ ικανοποιημένη με αυτή την επιλογή μου!

Βέβαια, σαν άνθρωπος,κάνω λάθη,για τα οποία μετανοιώνω,ζητάω συγνώμη,αλλά πλέον δεν παρακαλάω κανέναν.Οποιος θέλει,ξέρει που θα με βρει.Οποιος πάλι δεν θέλει,δεν πειράζει...καλή καρδιά και να είναι ευτυχισμένος...

Αυτή η περίοδος είναι μια από τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων!Εχω αλλάξει σαν άνθρωπος,προς το καλύτερο θεωρώ,και περνάω όσο μπορώ καλύτερα.

Με λίγα λόγια,αυτή είμαι,γυναίκα,μητέρα,σύζυγος,εργαζόμενη,blogger και χαίρομαι που κάθε μέρα έχω την ευκαιρία να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους μέσα από εδώ!

οι κόρες μου...όλη μου η ζωή!

 Το ότι λατρεύω τα παιδιά μου,είναι δεδομένο!Αυτό όμως που δεν ήξερα,είναι το πόσο μπορεί αυτή η αγάπη μου για αυτά,καθημερινά να γίνεται και μεγαλύτερη!

 Υπάρχουν ατέλειωτοι λόγοι που τα αγαπάω....

 Τα αγαπάω γιατί γέμισαν την ζωή μου και την κάνουν συνεχώς και πιο όμορφη...
 Τα αγαπάω γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μου...
 Τα αγαπάω γιατί είναι η ζωή μου...
 Τα αγαπάω γιατί,αν και μεγάλωσαν,για μένα θα είναι πάντα τα μωρά μου...
 Τα αγαπάω γιατί είναι τόσο διαφορετικά από εμένα...
 Τα αγαπάω γιατί είναι τόσο ευαίσθητα και συγχρόνως τόσο δυναμικά...
 Τα αγαπάω γιατί είναι τόσο καλά παιδιά με όλους...
 Τα αγαπάω γιατί ακόμα κι όταν εγώ εν είμαι καλά,με ηρεμούν με την παρουσία τους και μόνο...
 Τα αγαπάω γιατί μοιάζουν με αγγέλους(ειδικά όταν κοιμούνται!)
 Τα αγαπάω γιατί ενθουσίαζονται με μικρά πραγματάκια....
 Αγαπάω το γέλιο τους...
 Αγαπάω τις φωνές τους(καλά...όχι όλες τις ώρες...χαχαχα)
 Αγαπάω να τις βλέπω να παίζουν...
 Αγαπάω να τις ακούω να μου λένε "μανούλα σάγαπάω"...

 Χιλιάδες λόγους που τις αγαπάω....μα ο πιο σημαντικός είναι που με κάνουν περήφανη που είμαι μαμά τους!

 Ξέρω πως κάνω λάθη κι εγώ,δεν είμαι η τέλεια μαμά,αλλά ποια είναι άλλωστε;
 Κάνω ότι καλύτερο μπορώ για αυτά και νομίζω πως μέχρι κάποιο σημείο τα έχω καταφέρει.

 Ναι,πλέον μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη με την ζωή μου,όπως είναι αυτή σήμερα!Και πλέον προσπαθώ να μην αφήνω τίποτα να με χαλάσει!

 Καλημέρα είπα;Δεν είπα...ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!

19 χρόνια μαζί!

Πέρασαν κιόλας 19 χρόνια!περισσότερα δηλαδή από την μισή μου ζωή!!

19 χρόνια γεμάτα!Άλλοτε με καλές στιγμές,άλλοτε με κακές...ακόμα κι αυτές όμως τις ξεπεράσαμε.Κάθε χρόνο τέτοια μέρα,αισθάνομαι διπλά ευτυχισμένη.Εκτός από εμάς,έχουμε κι έναν ακόμα,πιο σπουδαίο λόγο να γιορτάζουμε.Έχει γενέθλια το κοριτσάκι μας,ή καλύτερα,η κοπελάρα μας πια!


Αυτό λοιπόν είναι για σένα!

Να σε χαιρόμαστε αγάπη μου!

   26 Ιουλίου 2000!Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!Μια μέρα που γέμισε ο κόσμος μου   χαμόγελα και ευτυχία!

   Ο,τι κι αν πω...ο,τι κι αν γράψω,θα είναι λίγο για να περιγράψει το τι νοιώθω για σένα...

  Και πώς μπορεί μια μάνα να περιγράψει το τι αισθάνεται για το παιδί της;Το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της;

  Δεν θα πω πολλά...θα αφήσω αυτό το βίντεο να τα πει όλα!

Χρόνια πολλά μωρό μου!

Να σε χαιρόμαστε!

Γιατί έφτιαξα αυτό το blog

Έχω μέρες να γράψω...βλέπετε,με τις αλλαγές που έκανα,δεν έβρισκα τον χρόνο για μια ήρεμη ανάρτηση.Σήμερα όμως,μιας και δεν δουλεύω Σάββατα(ακόμα δεν το πιστεύω αυτό)είπα να το κάνω.

Αφορμή,μια συζήτηση που είχα με μια φίλη.Λέγαμε διάφορα και κάποια στιγμή της είπα για το  μπλοκ μου.Της φάνηκε περίεργο και με ρώτησε πώς το αποφάσισα και τι παίρνω από αυτό...οπότε,τι καλύτερο από να της απαντήσω μέσα από εδώ.


Καταρχάς,όπως έχω πει πολλές φορές,η ιδέα της δημιουργίας του μπλοκ μου,δεν ήταν δική μου,αλλά μιας φίλης που είχε ήδη το δικό της.Διάβασε κάποια πράγματα που είχα γράψει και μάλιστα φιλοξένησε κάποιες σκέψεις μου στο δικό της,τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ,αν θέλετε..Μια μαμά θυμάται... και καριέρα ή οικογένεια;

Κάποια στιγμή,έριξε την πρόταση κι εγώ φυσικά την ακολούθησα.Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να έγραφα τις σκέψεις μου και στιγμές τις καθημερινότητάς μου και ίσως κάποιος τις διάβαζε και ανταλλάζαμε γνώμες.Κι έτσι,ήρθε το όνομα ¨οι μικρές μου στιγμές".Στιγμές,που για μένα,μόνο μικρές δεν είναι!

Φυσικά και δεν περίμενα πως μέσα από αυτό,θα είχα την χαρά να γνωρίσω τόσες αξιόλογες κοπέλες και πως θα έμπαινα σε έναν μαγικό κόσμο που κάθε μέρα θα είχε να μου προσφέρει και κάτι.Διάβασα κάπου,πως το ανθρώπινο πνεύμα θέλει να είναι ελεύθερο.Ε λοιπόν,έτσι αισθάνομαι μέσα εδώ,ελεύθερη!

Από εδώ μέσα,ελπίζω να με γνωρίσετε λίγο καλύτερα.Να σας γνωρίσω κι εγώ και που ξέρετε,ίσως κάποια στιγμή καταφέρω να πιω και κανέναν καφέ με κάποιες από εσάς.Ο κόσμος είναι μικρός λένε.Ναι,είναι μικρός,αλλά μαζί τον κάνουμε τεράστιο!

Είναι ωραίο να βλέπεις πως δεν είσαι μόνος.Πως υπάρχουν κι άλλα άτομα που μοιράζονται τις σκέψεις σου και τους προβληματισμούς σου.Που σου δίνουν δύναμη όταν την χρειάζεσαι ή απλά σου δίνουν ιδέες για να ακολουθήσεις!

Νομίζω πως το blogging σε κάνει καλύτερο σαν άνθρωπο.Βελτιώνει το γράψιμό σου,σε κάνει να θες να γράφεις και να γράφεις και να γράφεις...

Αυτοί λοιπόν,είναι κάποιοι από τους λόγους που δημιούργησα το μπλοκ μου και ελπίζω στο μέλλον να το κάνω ακόμα καλύτερο!

Σας ευχαριστώ μέσα από το καρδιά μου,που κάνετε τον κόπο και διαβάζετε αυτά που γράφω.Και ακόμα περισσότερο σας ευχαριστώ που μου κρατάτε συντροφιά με τα δικά σας μπλόκς!

Να είσαστε όλες καλά όπου κι αν είσαστε,ό,τι κι αν κάνετε!

Καλή σας μέρα!

Με αυτή την ανάρτηση,συμμετέχω στο Link party της Δέσποινας και του μαμά σε κρίση!

Γνωρίστε την Γιούλη από το "Ψυχολογία Παιδιού"

 Η Γιούλη,είναι μαμά του Άγγελου και πολύ σύντομα ενός ακόμα αγοριού.Σήμερα είναι η δική της σειρά και είμαι πολύ χαρούμενη για το guest post που έγραψε αποκλειστικά για αυτή την ανάρτηση!Γνωρίστε την λοιπόν!


Ψυχολογία Παιδιού!

Όταν μου ζήτησε η Βασιλική να γράψω ένα guest post για το blog της, η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι εχει 2 κοριτσάκια κι εγω σε πολύ λίγες μέρες πλέον 2 αγόρια. Πόσο διαφορετικά οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ως μαμάδες;;; τι διαφορετικό υπάρχει;;; το guest post μου λοιπόν, εχει θέμα «κορίτσια vs αγόρια» J

Οι περισσότεροι με μεγάλη ευκολία θα απαντούσαν ότι το να μεγαλώνεις αγόρια είναι πιο δύσκολο. Είναι όμως έτσι;;; Τα αγόρια είναι αλήθεια ότι διαφέρουν από τα κορίτσια σε βιολογικό επίπεδο, γεγονός που τους προσδίδει διαφορετικά στοιχεία στη συμπεριφορά τους. Τα κορίτσια για παράδειγμα υπερτερούν στις γλωσσικές ικανότητες ενώ τα αγόρια στις σωματικές.

Για μένα ωστόσο σημαντικότερο είναι το γεγονός της διαφορετικής αντιμετώπισης που έχουμε πολλές φορές εμείς οι γονείς ανάλογα με το φύλο του παιδιού μας. Πόσες φορές θα έχουμε ακούσει ή πει, «τα αγόρια δεν κλαίνε», «τα κοριτσάκια δεν παίζουν με εργαλεία» κλπ κλπ. Μήπως λοιπόν εμεις βάζουμε τα παιδάκια να συμπεριφέρονται κάπως γιατί εμείς έχουμε αντίστοιχα κάποιες απαιτήσεις από αυτά λόγω κοινωνικών καταβολών;;;

Κάθε παιδάκι είναι μοναδικό!Και το να μεγαλώνεις παιδιά μαγευτικό! Είτε αγόρι είτε κορίτσι, θέλει διαφορετική αντιμετώπιση λόγω της μοναδικότητας του. Δεν αναιρώ τη γενικότερη διαφορετικότητα τους! Η αλήθεια είναι ότι πολλές έρευνες έχουν δείξει την προτίμηση σε συγκεκριμένα παιχνίδια και δραστηριότητες ανάλογα με το φύλο, από πολύ νωρίς.

Ας κοιτάξουμε όμως λίγο γύρω μας. Θέλουν τόσο διαφορετικά πράγματα τα παιδάκια;;;

Θα έλεγα «Όχι» τουλάχιστον σε συναισθηματικό επίπεδο! Και τα δύο φύλα θέλουν αγκαλιές, φιλιά,  πολλή πολλή αγάπη και φυσικά πολύ χρόνο από εμάς!!!!!!!! Και όλα αυτά είναι για μένα η μαγική συνταγή της ανατροφής που δίνουμε στα παιδιά. Επομένως Βασιλική μου, έχουμε πολλά κοινά να μοιραστούμε ως μαμάδες J ♥

Γιούλη μου,σου εύχομαι με το καλό να κρατήσεις στα χέρια σου το μωράκι σου και να ζήσεις κι άλλες ευτυχισμένες στιγμές!

Αν θέλετε κι εσείς να μάθετε περισσότερα για την Γιούλη,δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το blog της Ψυχολογία παιδιού ή να μπείτε την παρέα μας στο fb και στο μαμαδο-blogs

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ!!!

  Έλα,χαμογέλασε!Μπορείς!Δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια!Εστω λίγο!Είναι εύκολο,

  θα δεις.

  Αρκεί να σκεφτείς κάτι όμορφο!Και σίγουρα υπάρχουν όμορφα πράγματα στη ζωή σου,

  έτσι δεν είναι?

  Εχεις την υγεία σου,έχεις ανθρώπους να σε αγαπούν και να σε σκέφτονται,έχεις μια 

  όμορφη οικογένεια,τι άλλο θέλεις?

  Γιατί θα πρέπει να αναλωνόμαστε σκεφτόμενοι όσα δεν έχουμε?Κι ακόμα κι αν 

  τα αποκτήσουμε,πάλι θα θέλουμε το κάτι παραπάνω...έτσι είναι δυστυχώς ο άνθρωπος...

  ποτέ δεν αρκείται με όσα έχει...

  Μια φίλη πρότεινε να αρχίσει η βδομάδα με θετικές σκέψεις.Κι έχει δίκιο.Θα πρέπει 

  να αφήσουμε στην άκρη την μιζέρια που μας τρώει τελευταία και να δούμε όλα τα θετικά 

  πράγματα που μας συμβαίνουν.

  Μετά από την μικρή περιπέτεια με την υγεία μου,αποφάσισα να βλέπω αλλιώς τα 

  πράγματα.Η ζωή  είναι πολύ μικρή για να καθόμαστε και να "κλαιγόμαστε" για το κακό 

  που μας βρήκε...αν το σκεφτείτε  όμως λίγο,θα δείτε πως τα πράγματα δεν είναι και 

   τόσο κακά.Ναι,υπάρχει κρίση και μάλιστα μεγάλη.

  Με το να κλαίμε την μοίρα μας όμως διορθώνουμε την κατάσταση ή απλά 

  χειροτερεύουμε το πως αισθανόμαστε?

  Μια νέα βδομάδα άρχισε κι εγώ αποφάσισα να αφήσω πίσω μου τις κακές σκέψεις

  (ξέρω πως θα υπάρξουν κάποιες βέβαια) και να την αρχίσω με θετικές σκέψεις 

  και συναισθήματα!

  "Είμαι η Βάσω και είμαι καλά!Εχω μια υπέροχη οικογένεια που με γεμίζουν 

  μοναδικές στιγμές και εμπειρίες.Εχω αγαπημένες φίλες που με στηρίζουν και 

  με κάνουν να χαμογελάω καθημερινά.

  Εχω την υγεία μου όπως και οι άνθρωποι που αγαπώ και νοιάζομαι.Ναι,είμαι 

  ευτυχισμένη και θα  πολεμάω καθημερινά να διατηρίσω αυτήν την ευτυχία και

   αν είναι δυνατόν να την μεγαλώσω!"

  Εμπρός λοιπόν,κάντε κι εσείς το ίδιο!Δεν θέλει πολύ προσπάθεια!

         ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ κι όλα θα τα δείτε διαφορετικά!

                                   ΑΞΙΖΕΙ!!!!

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΆΡΤΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΈΧΩ ΣΤΟ LINK PARTY ΤΟΥ parentslandgr

χαμογέλα,σαν να μην υπάρχει αύριο....

 Πέρασα μια φάση,που ήμουν μονίμως σκεφτική και λυπημένη...που όλα με ενοχλούσαν και στεναχωριόμουν με το παραμικρό...και τότε έγινε κάτι μέσα στο μυαλό μου,που με έκανε να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου...βρήκα το χαμένο μου εαυτό...

 Σταμάτησε να με απασχολεί το τι θα πει ο κόσμος για όσα λέω και κάνω,έμαθα να ακούω τη "Βάσω" και να δίνω προτεραιότητα στα θέλω της,όσο φυσικά είναι αυτό εφικτό,μιας και δεν είμαι μόνη μου σε αυτό τον κόσμο.

 


   Υπήρξαν στιγμές που αναρωτήθηκα αν είχα πετύχει κάτι αξιόλογο στη ζωή μου,αν θα υπήρχε κάτι καλό από εμένα να θυμούνται οι άλλοι...μα φυσικά και υπάρχει,τουλάχιστον έχω φέρει στον κόσμο τα μικρά μου θαυματάκια,οι κόρες μου και αυτό σίγουρα είναι η πιο μεγάλη επιτυχία μου!

Οι άνθρωποι δυστυχώς πάντα θα κρίνουν εσένα.γι'αυτό.φρόντισε να τους δίνεις θέμα να ασχολούνται!Και να θυμάσαι,πως ο μόνος που μπορεί να σε κάνει χαρούμενο,είσαι εσύ και κανένας άλλος!

Πόσες φορές δεν αναβάλλαμε κάτι γιατί πιστεύαμε πως είναι αργά;Κι άλλες τόσες γιατί θεωρούσαμε πως υπάρχει χρόνος...και τελικά δεν το κάναμε ποτέ...με αποτέλεσμα πολλές φορές να το μετανοιώσαμε....

Βρες την δύναμη που είναι κρυμμένη μέσα σου να κάνεις αυτό που θες.Να αγαπήσεις,να αγαπηθείς,να ζητήσεις συγνώμη(αυτό κι αν δεν χρειάζεται δύναμη)...

   Ζήσε...χαμογέλα σαν να μην υπάρχει αύριο....


με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο linky party της Αθηνάς και του craftaholic


καλημέρα!!!

"Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας"

 Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι».

Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW).

Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα.

Πανικός φωλιάζει στις ψυχές όλων των Κρητών καθώς, σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους της κίνησης πολιτών, οι Αμερικανοί έχουν φροντίσει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος, κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης ή μεταφοράς των αποβλήτων, να μη φέρει νομικές κι οικονομικές ευθύνες το αμερικανικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση και κατ’επέκταση οι Η.Π.Α.

Ο Γιώργος Σμπώκος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε θέματα Δικαίου Περιβάλλοντος, αναφέρει πως «υπάρχει νομικό κενό για τα χημικά της Συρίας». Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ελλάδα;

Την ίδια ώρα που χιλιάδες Κρήτες παραβρέθηκαν στην εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), περισσότεροι από 500 Κρήτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις αντεθνικές κι εγκληματικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα Αθηνοκεντρικό κανάλι δεν ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση αυτή. Μόνοι οι δημοσιογράφοι ήδη ασχολήθηκαν με το θέμα αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δε χρηματίζονται. Ποιοι είναι όμως αυτοί που χρηματίζονται και δεν μιλούν; Τι συμβαίνει με τους επιστήμονες;

Ο τύπος γενικότερα στην Ελλάδα δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το μείζονος σημασίας αυτό ζήτημα. Πώς θα γινόταν άλλωστε να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ιδιωτικοποίηση των παραλιών της χώρας μας κι άλλα πράσινα ζητήματα, τα οποία έχουν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο, εν’όψει των επικείμενων εκλογών; Οι πολίτες φοβούνται ότι πολλά μέλη θ’αποχωρίσουν από τις κινητοποιήσεις με την πάροδο των εκλογών, καθώς από τον χώρο της πολιτικής τους προσέγγισαν στην προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν ψήφους.

«Μας λένε να σιωπούμε και να μην αντιδρούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευγενία Τσατσάκη, μέλος της κίνησης πολιτών στο συντονιστικό Ηρακλείου, για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τα Υπουργεία. «Δεν έχει γίνει καμία μελέτη περιβαλλοντικών ρίσκων κι επιπτώσεων», συμπληρώνει με απογοήτευση, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει διαφάνεια στην ενημέρωση τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο κι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκτός Κρήτης».

Σε δήλωσή του σε ομογενειακή εφημερίδα ήδη από τον Ιανουάριο, ο κος Αντώνης Τσουρδαλάκης από τη Μελβούρνη, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, εξέφρασε την «αντίθεση κι αγανάκτησή του για την προτεινόμενη και μυστικά σχεδιαζόμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στον θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κρήτης» και καταδίκασε τις εγκληματικές, επικίνδυνες κι απαράδεκτες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως έκτοτε μειωμένες ήταν οι κινητοποιήσεις της Ομογένειας.

Την θανάσιμη κι εγκληματική αδιαφορία τόσο του ελληνόφωνου Τύπου όσο και της ελληνικής κυβέρνησης καταδικάζει επίσημα και η φοιτητική ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών του πανεπιστημίου RMIT στην Μελβούρνη καθώς κι εκπρόσωποι της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου» εδώ στη Μελβούρνη.

Οι Κρήτες καλούν τους ομογενείς να συμπαρασταθούν έμπρακτα στις κινητοποιήσεις τους και να βοηθήσουν να μη γίνει σκουπιδότοπος αποβλήτων, πυρηνικών και χημικών η Μεσόγειος. Πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κλοιός της σιωπής και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό να δώσουν στο ζήτημα τη δέουσα σημασία που του αρμόζει.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, ήδη σε δελτίο τύπου από τις 6 Φεβρουαρίου, δηλώνει πως «η Ιεραρχία της Εκκλησίας Κρήτης διαμαρτύρεται έντονα για την έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης όλων των πολιτών της χώρας μας, κυρίως δε των κατοίκων της Κρήτης, για το εν λόγω μεγάλο και σοβαρό θέμα, κι εκφράζει την έντονη αντίθεσή της για το θλιβερό αυτό γεγονός».

Σε ομιλία του στη Σούδα στις 9 Μαρτίου, ο παπά-Ανδρέας από τα Ανώγεια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα λέγοντας πως «Από το Ακρωτήρι των Αγώνων υψώνουμε το λάβαρο της Παγκρήτιας Αντίστασης απέναντι στα σχέδια του χημικού θανάτου», και καλώντας τον Κρητικό λαό ν’απέχει από τις ευρωεκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα της ακριτικής Γαύδου.

Παρακινήστε άτομα που γνωρίζετε στον καλλιτεχνικό χώρο να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Ένας ολόκληρος λαός κατέβηκε στους δρόμους. Κανένας να μη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, το οφείλουμε στα παιδιά μας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τι φωλιάζει στις ανυπότακτες καρδιές των Κρητών απανταχού γης: «Ήθελαν να μας βρουν ανοχύρωτους κι απροετοίμαστους. Μας βρήκαν όμως αποφασισμένους».

Κίνηση Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου - Μελβούρνη

Γνωρίστε την "Μαμά σε Κρίση"

   Καλημέρα!Γιορτή της μητέρας σήμεραΚι εγώ θα σας συστήσω μια φίλη μαμαδοblogger,την Δέσποινα από το Μαμά σε κρίση!Η Δέσποινα είναι μαμά του Θάνου και του Αλέξη κι όπως λέει και η ίδια "Νοιώθω ότι η πένα ξεδιπλώνει πτυχές του χαρακτήρα μουπου δύσκολα εκδηλώνονται διαφορετικά."

   Το παρακάτω κείμενο,είναι γραμμένο για αυτήν εδώ την φιλοξενία,από την ίδια.Ας την γνωρίσουμε λοιπόν!

Ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια είναι «Το δώρο της Παπλωματούς». Είναι μια εξαιρετική ιστορία του Τζεφ Μπριμπό με την εκπληκτική εικονογράφηση της Γκέιλ ντε Μάρκεν. Εχει πάρει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων Καλύτερο Παιδικό Βιβλίο, Παιδικό Βιβλίο της Χρονιάς, Βιβλίο επιλογής γονιών… και η λίστα δε τελειώνει εδώ.

Αφορά την ιστορία μιας γενναιόδωρης παπλωματούς με μαγικά λες δάχτυλα, που φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα και τα προορίζει για τους φτωχούς και μόνο. Κάθε βράδυ κατηφορίζει από το σπιτάκι της που βρίσκεται ψηλά στο βουνό και σκεπάζει με τα ολοκαίνουρια παπλώματα της τους άστεγους και φτωχούς της πόλης.

Ενας άπληστος βασιλιάς που έχει ένα παλάτι γεμάτο από θησαυρούς που του έχουν χαρίσει από όλο τον κόσμο, ψάχνει να βρει εκείνο που θα του χαρίσει ένα χαμόγελο…

Φτάνει λοιπόν στο κατώφλι της απαιτώντας ένα της παπλωμα αλλά αυτή δέχεται να του το προσφέρει μόνο εάν δεν έχει τίποτα στη κατοχή του. Και ο μόνος τρόπος να το κάνει αυτό, είναι να δώσει ότι έχει και δεν έχει στους άλλους.

Ξεκινάει λοιπόν ένα μεγάλο ταξίδι προσφοράς, απομένοντας στο τέλος μόνο με το θρόνο του , τον οποίο χαρίζει στη παπλωματού, και δίχως τίποτα στη κατοχή του, είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου…

Είναι μια υπέροχη ιστορία που μας διδάσκει τη χαρά της προσφοράς μέσα από μαγικές εικόνες που συνδυάζουν το ρεαλισμό με τη μαγεία… Το παραμύθι με τη σύγχρονη πραγματικότητα και μας ταξιδεύει μέσα από εκπληκτικές πινελιές όλων των χρωμάτων που μπορεί να υπαρχουν…

Είναι ένα παραμύθι που θα μπορούσε να είναι κλασικό και σίγουρα αξίζει να διαβάσουμε στα παιδιά μας!

Ευχαριστώ τη Βάσω για την ευγενή καλοσύνη να με φιλοξενήσει σήμερα στο blog της!

  Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Δέσποινα και να μοιραστήτε μαζί της τις σκέψεις τις,δεν έχετε παρά να επισκεφτήτε το blog της Μαμά σε κρίση! αλλά και την σελίδα της στο fb Μαμά σε κρίση!

Κι αν σας άρεσε και θέλετε να διαβάζετε περισσότερα και από άλλους blogger,τότε θα μας βρείτε μαζεμμένες στην σελίδα που έφτιαξε η Μάχη από το momma's daily life στο fb το μαμαδο-blogs

Χρόνια μας πολλά και πάλι μανούλες!

Μουσικό βραβείο!

  Χτες το βράδυ,είχα μια ευχάριστη έκπληξη,από την Άντζυ και το happy mum angie.Ένα μουσικό βραβείο!Σε ευχαριστώ Άντζυ!

  Οι κανόνες είναι οι εξής:

1. Επιλέγεις 5 αγαπημένα σου τραγούδια
2. Δίνεις το βραβείο σε 10 διαφορετικά blogs

  Αρχίζω λοιπόν!

 1.Να κοιμηθούμε αγκαλιά

Η αγάπη μου για τον Βασίλη,είναι γνωστή σε όλους κι αυτό το τραγούδι το θεωρώ ένα από τα πιο ερωτικά του τραγούδια!

2.In my Daughter;s eyes

Ένα τραγούδι,που πραγματικά είναι σαν να γράφτηκε για τις κόρες μου!Με υπέροχους στίχους και μουσική!

In my daughter's eyes I am a hero

I am strong and wise and I know no fear
But the truth is plain to see
She was sent to rescue me
I see who I wanna be
In my daughter's eyes

  3.Το λάθος

Εντάξει...τι να πει κανείς για αυτό το τραγούδι....απλά υπέροχο.....

 4.Thank you my friend

Ένα τραγούδι ύμνος στη φιλία...ένα τραγούδι που πάντα θα μου θυμίζει ένα πρόσωπο που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου και που πάντα θα είναι μέσα στην καρδιά μου....

5.Try

Όταν έχω τις μαύρες μου,αυτό το τραγούδι ακούω και ανεβαίνω.Γιατί όπως λένε και οι στίχοι του, 

                                                                  Where there is desire

                                                   There is gonna be a flame
                                                     Where there is a flame
                                               Someone's bound to get burned
                                                     But just because it burns
                                                 Doesn't mean you're gonna die
                                               You've gotta get up and try try try

Τώρα με την σειρά μου,παραδίδω το βραβείο σε:

• Στην Αγγελική και το οι Σκέψεις μου
• Στη Γιάννα και το Το ημερολόγιο μιας μαμάς
• Στη Γεωργία και το 4 seasons with geo
• Στη Φλώρα και το Φτερουγίσματα
• Στη Σοφία και το shareyourlikes
• Στη Νίκη και τι the psychology secrets
• Στην Μαρία και το swanocean
• Στην Μαρία και το mama365days
• Στην Μάγδα και το Κάθε μέρα Γονείς!
• Στην Μάχη και το /momma's daily life

  Καλή μουσική συνέχεια σε όλες!!!

Για μανούλες blogger και μη!

  Καλημέρα!Αυτή η ανάρτηση είναι διαφορετική από τις άλλες!Αυτή η ανάρτηση αφορά όλες τις μανούλες blogger,αλλά και όσες δεν είναι.Μέσα από εδώ,θα ήθελα να σας συστήσω αγαπημένες σελίδες που μπορείτε να διαβάσετε,να ενημερωθήτε και να σχολιάσετε για όσα μας απασχολούν.

 Όλα ξεκίνησαν από την ιδέα της Μάχης από το mommasdailylife να φτιάξει μια όμορφη ομάδα για μανούλες,blogger και μη,η οποία έχει γίνει ένα πολύ όμορφο παρεάκι!

 

https://www.facebook.com/groups/mamadoblogs/

 Εκεί γνώρισα πολλά κορίτσια αξιόλογα και μπορείτε να τα γνωρίσετε κι εσείς,αρκεί να επισκεφτήτε την ομαδούλα μας!

Και για πιο προσωπική γνωριμία,δεν έχετε παρά να πατήσετε like στις παρακάτω σελίδες του fb

mommasdailylife

forhappymoments

Craftland

thepsychologysecrets

hugs and softies

Γίναμε Γονείς

οι μικρές μου στιγμές

ManaManoulaMama

Μαμά σε "Κρίση" δημιουργηκότητας

happymumangie

mama365days

Κορίτσι μάλαμα

La-Camera-Felice-unique-paintings-for-kids

Ονειροτέχνημα-Μαρία

Eleannas-Diary-Blog

Οι Σκέψεις μου

Μαμά και όχι μόνο

κάθε μέρα Γονείς

Parentslandgr

Mama's'n'Papa's

Είμαι Παιδί

Mariasmotherblogspot

Handy-mama-crafts

Per-Mano

mes enfants terribles

Theano-mmmy-on-line

Pretty-Party-Ideas

KallisBlog

Ψυχολογία Παιδιού Blog

Ελάτε να γνωριστούμε κι αν είστε blogger,μπορούμε να ανταλλάξουμε ιδέες για να γίνουμε λίγο καλύτερες!

Σας περιμένουμε!

  

μια σημείωση από τα παλιά....

 Με αφορμή το Link party του μαμά σε κρίση! με θέμα την εργασία,απλά αντιγράφω μια σημείωση που είχα γράψει,τις παλιές "καλές"εποχές...τότε που δούλευα σχεδόν όλη μέρα και πληρωνόμουν για αυτό....

 Σήμερα δουλεύω μόνο 6 ώρες...αλλά είμαι από τους "τυχερούς" τουλάχιστον που εργάζονται.....

Μια εργαζόμενη μητέρα...

16 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:46 π.μ.

ΔημόσιαΦίλοιΦίλοι (εξαιρούνται οι Γνωστοί)Μόνο εγώΠροσαρμογήΣτενοί φίλοιΠΟΛΥΚΛΑΔΙΚΟΔείτε όλες τις λίστες...Περιοχή ThessaloníkiΟικογένειαΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥnotosgalleriesΕΝΙΑΙΟ ΠΟΛΥΚΛΑΔΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟΒρεφικά Πολυκαταστήματα ΛΗΤΩλιγοι και καλοιΓνωστοίΕπιστροφή

Ερχονται στιγμές που πραγματικά πιστεύω ότι το να είσαι μια εργαζόμενη μητέρα είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο!Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που πρέπει να αντιμετωπίσεις καθημερινά.Να ετοιμάσεις τα παιδιά για το σχολείο,να συμμαζέψεις πρόχειρα το σπίτι,να πας τα παιδιά στο σχολείο...
Η μέρα μιας εργαζόμενης μητέρας είναι γεμάτη(αν και θα χρειαζόταν παραπάνω ώρες!)από το πρωί που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα πάει για ύπνο είναι συνέχεια στο τρέξιμο.Προσπαθεί να προλάβει τόσσα πολλά πράγματα γιατί έχει πολλές υποχρεώσεις που τελικά αρκετές φορές συνειδητοποιεί πως δεν έχει κάνει κάτι για τον εαυτό της!
ναι,υπάρχουν και οι 'τυχερές' που έχουν ένα πιο ελαστικό ωράριο και έχουν την δυνατότητα να βρίσκονται πιο πολλές ώρες στο σπίτι και δίπλα στα παιδιά τους.Εγώ δυστυχώς δεν ανήκω σ'αυτή την κατηγορία.Είμαι βλέπετε πωλήτρια(μια από τις δυσκολότερες δουλειές)και τα ωράρια μου μου στέρουν τις πιο σημαντικές στιγμές τις ζωής μου!Εχω χάσει τα πρώτα βήματα της Κωνσταντίνας,τις πρώτες λεξούλες της,την πρώτη φορά που μπουσούλησε η Στέλλα...στιγμές που ζεις μια φορά και σου μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό σου!
Δεν λέω πως θα ήθελα να είμαι συνέχεια στο σπίτι,δεν θα μπορούσα άλλωστε να είμαι μια "απλή νοικοκυρά",απλά θα ήθελα να είχα την δυνατότητα να είμαι πιο κοντά στα παιδιά μου όταν με χρειάζονται ή καλύτερα όταν τα χρειάζομαι!!!
Φεύγω από το σπίτι σχεδόν καθημερινά στις 8 το πρωί και επιστρέφω κομμάτια στις 21.30.και πρέπει να έχω το κουράγιο και τις αντοχές να δω τα μαθήματα της Κωνσταντίνας και να διαβάσουμε μαζί όσα δεν μπόρεσε να κάνει...να μην ξεχάσω ότι πρέπει να ασχοληθώ και λίγο με την μικρή μου.και δυστυχώς τα νεύρα είναι τόσο πολλά που ακόμα και η μύγα που πετάει με ενοχλεί.Αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθώσω γιατί δεν μου φταίνε σε τίποτα οι άνθρωποι που αγαπώ...
Ευτυχώς,ομως είμαι από τις τυχερές,εχω έναν άντρα που με βοηθάει όσο μπορεί με τα παιδιά και τις δουλειές του σπιτιού και μια μαμά που εκτελεί χρέη baby sitter.δεν ξέρω πως θα τα έβγαζα πέρα αλλιώς.Το να γίνω μητέρα και μάλιστα εργαζόμενη ήταν και είναι επιλογή μου και προσπαθώ να τα συνδιάζω όσο καλύτερα μπορώ,Απλά θα ήθελα να μπορούσα να έχω λίγο περισσότερο χρόνο με τους δικούς μου ανθρώπους.τι να σου κάνει μια Κυριακή?οχι δεν έχω παράπονο από την ζωή μου,ίσα ίσα,Εχω ζήσει και εξακολουθώ να ζω όμορφες στιγμές(παρόλο τα προβλήματα της καθημερινότητας)Θέλω όμως όταν θα κανω τον απολογισμό της ζωής μου να μην δω ότι θα μπορούσα να κάνω περίσσότερα,ειδικά για τα παιδιά μου και δεν έκανα γιατί απλά δεν ήμουν εκεί!
Πολλές φορές στην δουλειά είμαι έτοιμη να τα δώσω όλα μια και να σηκωθώ να φύγω,αλλά ευτυχώς ηρεμώ όταν σκέφτομαι πως σε λίγη ώρα θα επιστρέψω στο σπίτι και θα πάρω δυο ζεστές αγκαλιές(ή τρεις αν προτιμάτε)
Ετσι λοιπόν κάνω υπομονή.γιατί τελικά το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο είναι να ξέρεις πως έχεις άνθρώπους που σ'αγαπάνε και που τους αγαπάς να σε περιμένουν.Είμαι έτοιμη να πάω και πάλι στη δουλειά,αν και δεν θέλω,αλλά το βράδυ θα είμαι πάλι κοντά στους δικούς μου.Γι'αυτό μια συμβουλή προς όλες τις εργαζόμενες μανούλες:"σημασία δεν έχει πόσες ώρες λείπεις από το σπίτι σου,αλλά πως αξιοποιείς έστω και τις λίγες που βρίσεσαι εκεί.προσπαθήστε να είναι οι καλύτερες ώρες τις ημέρας γιατί έτσι πέρνουμε δύναμη  για την επόμενη μέρα!!!

                 Μια εργαζόμενη μητέρα

μικρές σκέψεις....

                                                                       

 Στη ζωή μας γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους...άλλοι μένουν...άλλοι φεύγουν...όλοι όμως αφήνουν το σημάδι τους μέσα μας....



 Έτσι λοιπόν κι εγώ,γνώρισα άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου.Άτομα που μπήκαν στην καρδιά μου και θα μείνουν εκεί,ακόμα κι αν δεν μπορούν να να είναι πλέον στην ζωή μου...άτομα που μου έδωσαν πολλά και που θέλω να πιστεύω πως πήραν κι αυτά από εμένα...

 Κοιτάζοντας το παρελθόν...όλα όσα έγιναν,σκέφτομαι αν θα άλλαζα κάτι...και          συνειδητοποιώ πως δεν θα άλλαζα τίποτα,γιατί τότε δεν θα ήμουν εγώ.Κι έχω μάθει στην ζωή  μου να είμαι ο εαυτός μου ....

 Ολοι μας κάποιοι στιγμή,χάνουμε ανθρώπους από την ζωή μας...ανθρώπους που θέλαμε να μείνουν εκεί για πάντα,αλλά υπήρχε αυτό το ¨αλλά"....εγώ  κρατώ μόνο τις καλές στιγμές που έζησα μαζί τους...και ποιος ξέρει?ίσως κάποια στιγμή,οι δρόμοι μας ξανασμίξουν...αν όχι,τότε απλά τους ευχαριστώ που βρέθηκαν εκεί έστω για λίγο...

 Και όπως λένε,κανείς δεν φεύγει,όταν υπάρχει στην καρδιά σου.....

                           

                                                               
                                                                                                                                                       

Καλή Ανάσταση φίλοι μου!

Ακόμα ένα βραβείο!

 Χτες το βράδυ,γύρισα κομμάτια από την δουλειά.Ετοίμασα τα παιδιά για ύπνο και ύστερα κάθισα να χαζέψω ως συνήθως στην blogοσφαιρα.Κι εκεί με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη!Ένα βραβείο από την Κατερίνα και το positive-thinking-greece,Και η κούραση εξαφανίστηκε!(Για λίγο όμως,αφού γύρισε σε δευτερόλεπτα,χαχαχα)

 Η άνοιξη ήρθε με πολλές βροχές,αλλά εμείς δεν πτοούμαστε και συνεχίζουμε ακάθεκτοι!Αυτή η περίοδος,είναι ίσως η πιο ήρεμη για εμένα των τελευταίων χρόνων.Έχω αρχίσει και βλέπω τα πράγματα αλλιώς,δίνω περισσότερη σημασία σε πράγματα που πραγματικά έχουν αξία.Έχω φυσικά μέσα μου μια μικρή απογοήτευση για κάποια πράγματα...ή καλύτερα στεναχώρια,αλλά ελπίζω πως κάποια στιγμή θα ισιώσουν όλα....

 Ας αρχίσω λοιπόν με το βραβείο μου,λέγοντας πρώτα ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κατερίνα!

 Οι ερωτήσεις της Κατερίνας

1)ποια ταινία σε ταρακούνησε πολύ με τα μηνύματά της:

"FIVE"  μια ταινία που αποτελείται από 5 διαφορετικές ιστορίες που δείχνουν πώς ο καρκίνος του μαστού επιρρεάζει τις ζωές των ανθρώπων.Έχοντας μια παρόμοια προσωπική εμπειρία,που ευτυχώς στην περίπτωσή μου είχε αίσιο τέλος,ένοιωσα σαν να έπαιρνα μέρος κι εγώ σε αυτή την ταινία...

2)Τι σε εμπνέει περισσότερο:

Οι ανθρώπινες σχέσεις κι ότι έχει να κάνει με αυτές.Πώς αντιδρά ο καθένας στις χαρές και στις λύπες...

3)Ποια πόλη-χώρα ή νησί θα πρότεινες σε κάποιον ανεπιφύλακτα και γιατί:

Αν και αυτή την στιγμή δεν είναι και στα καλύτερα της,φυσικά την Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη.Μια χώρα που οι ομορφιές της είναι απίστευτες και μια πόλη όπου οι άνθρωποι αγαπάνε με την ψυχή τους!Που η φιλοξενία είναι το σήμα κατατεθέν της και το γλέντι είναι πάνω από όλα!

4)Ποιο τραγούδι σε εκφράζει αυτή την περίοδο:

γιατί κάποια άτομα,μου λείπουν πολύ κι ας είναι μέσα στην καρδιά μου...

5)ποιο είναι το αγαπημένο σου παιδικό παραμύθι:

κάτσε να σκεφτώ γιατί τα έχω και πρόσφατα,λόγο ηλικίας!χαχαχα!Των παιδιών μου όχι της δικιάς μου!Το ασχημόπαπο!Γιατί τελικά και ο ποιο άσχημος άνθρωπος,κρύβει μέσα του την πραγματική ομορφιά!

6)Αν δεν έχεις κάνει κάτι extreme,τι θα ήθελες να τολμήσεις:

 τίποτα...δεν μου αρέσουν τα extreme...προτιμώ τα σίγουρα πράγματα....

7)Ένας νέος blogger ζητάει την συμβουλή σου.Τι θα του έλεγες?

Να γράφει μέσα από την καρδιά του!Να είναι απλός χωρίς να σκέφτεται το αν αυτό που θα γράψει θα έχει ανταπόκριση.Σημασία έχει να νοιώθει καλά ο ίδιος και να είναι αληθινός!Μόνο αυτό!

8)Αν είχες την επιλογή να γυρίσεις πίσω τον χρόνο,σε ποια εποχή θα προτιμούσες να ζήσεις:

αχ δύσκολα μου βάζεις βρε Κατερίνα....ίσως στην ακμή του Αιγυπτιακού πολιτισμού...

9)Ποια θεωρείς πως είναι μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ανθρωπότητα:

το πλυντήριο ρούχων!δεν μπορώ να με φανταστώ σκυμμένη σε μια σκάφη να πλένω!χαχαχαχαΒέβαια,θεωρώ ότι η μεγαλύτερη ανακάλυψη δεν έγινε ακόμα...το σιδερωτήριο!Ενα μηχάνημα που θα βγάζει μόνο του τα ρούχα από το πλυντήριο και θα τα σιδερώνει μόνο του!χαχαχαχα

10)Αν σου πρότειναν να γράψεις την βιογραφία ενός ανθρώπου,ποιον θα διάλεγες και γιατί:

Μπορεί να σας φανεί περίεργο,αλλά θα ήθελα να γράψω για την πιο σημαντική γυναικεία παρουσία σε όλα τα χρόνια.Μια γυναίκα τόσο απλή,αλλά και τόσο σπουδαία.Μια γυναίκα που έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα μας,την Παναγία!

11)Αν κάποτε το "ψωμί,παιδεία,ελευθερία" ήταν το σύνθημα,τώρα ποιο πιστεύεις πως αντιπροσωπεύει την εποχή μας:

wifi,λεφτά,μοναξιά....δυστυχώς.....γιατί πλέον αυτά μας απασχολούν,χάνοντας τα σημαντικά πράγματα της ζωής μας.....

Δίνω με την σειρά μου το βραβείο στους εξής

1. στη Rylie και το mythoughtsnotebook
2. στην Eleanna και το eleannasdeardiary
3. στην Γεωργία και το 4seasonswithgeo
4. στο marron
5. στη Γιώτα και το lolipop
6. στο Ανθομελί
7. στην Ελπίδα και το twoboys and hope
8. στην Εβίτα και το /maria's mother
9. στη Νάσια και το nasia's blog
10. στη Χριστίνα και το Ακου και μένα μαμά
11. στη Μάχη και το momma's daily life

καλή συνέχεια κορίτσια!