menu

Αρχική About me σκέψεις blogging παίζοντας με τις bloggers guest posts Οι ιστορίες μου

logo

οι μικρές μου στιγμές...τόσο μικρές...αλλά τόσο μεγάλες!!!

16 Ιαν 2012

τα παιδιά μας!

Αυτές τις μέρες,μιας κι έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο,άρχισα να ξαναδιαβάζω ένα βιβλίο που έχω με τίτλο "Γονείς και παιδιά,ζήτηημα επικοινωνίας".Γράφει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα μέσα,που για αλλη μια φορά με έβαλαν σε σκέψεις...
Σε κάποιο σημείο λέει "πρέπει να μάθεις ν'ακούς τα παιδιά,έτσι ώστε κι εκείνα να θελήσουν να σου μιλήσουν".Πόσο δίκιο έχει.Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου όταν μου μιλάνε τα παιδιά,απλά να κουνάω το κεφάλι μου ενώ το μυαλό μου είναι αλλού.Άλλες φορές είμαι τόσο κουρασμένη που απλά τους λέω ότι δεν θέλω ν'ακούσω τίποτα...Ένα πράγμα όμως κατάλαβα,οι φωνές φεν βοηθούν σε τίποτα,απλά κάνουν το παιδί ν'αντιδρά και να μην συνεργάζεται!
Δυστυχώς στις μέρες μας οι περισσότεροι γονείς δεν αφιερώνουμε αρκετό χρόνο στα παιδιά μας,όχι επειδή δεν θέλουμε,αλλά επειδή οι καταστάσεις δεν μας το επιτρέπουν.Πρέπει όμως να βρούμε χρόνο για αυτά,χρόνο ουσιαστικό και ποιοτικό!
Δεν είναι εύκολο το να είσαι γονιός.Είναι κάτι που μαθαίνεται προχωρώντας.Είναι αυτό που σε κάνει να δίνεις περισσότερα από όσο είχες φανταστεί πως θα μπορούσες να δώσεις σε έναν άνθρωπο.Είναι αυτό που σε κάνει να νοιώθεις απίστευτη αγάπη και στοργή,αυτό που σε γαληνεύει!Το να είσαι γονιός είναι μια τεράστια ευθύνη,είναι όμως και η μεγαλύτερη μορφή ευτυχίας!
Όλοι οι γονείς ανησυχούμε για το αν θα καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε σωστά στο δύσκολο αυτό έργο.Μπορούμε!Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε εκεί για τα παιδιά μας,να επικοινωνούμε μαζί τους,να τους δείχνουμε το δρόμο,χωρίς όμως να τους στερούμε το δικαίωμα της επιλογής!Να τα αφήνουμε να εκφράζονται,να τα συμβουλεύουμε χωρίς να τα κρίνουμε.Και το σημαντικότερο,να αφιερώνουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε!
Πριν από 12 χρόνια,η ζωή μου άλλαξε με την γέννηση της Κωνσταντίνας μου..Και πριν 6 χρόνια ο Θεός με αξίωσε να ξαναζήσω το θαύμα της μητρότητας.Και από τότε έχει γίνει σκοπός της ύπαρξης μου η ευτυχία αυτών των παιδιών!Δεν ξέρω αν το καταφέρνω,αλλά κάθε μέρα παλεύω για να το πετύχω!Ξέρω ότι πραγματικά προσπαθώ να μην τους λείψει τίποτα.Πως αυτά μου δίνουν δύναμη και κουράγιο ν'αρχίσω την μέρα μου.Πως χάρη σ'αυτά ονειρεύομαι!
Σίγουρα δεν είμαι η καλύτερη μητέρα του κόσμου,αλλά αγωνίζομαι κάθε μέρα να γίνω και ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω!...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας!